红联汉语词典
B开头的词语 B开头的词语大全 B开头的成语
字母 B 开头的词语
- 鼻尖 bí jiān
- 鼻斤 bí jīn
- 鼻镜 bí jìng
- 鼻疽 bí jū
- 鼻孔 bí kǒng
- 鼻孔朝天 bí kǒng cháo tiān
- 鼻孔辽天 bí kǒng liáo tiān
- 鼻孔撩天 bí kǒng liáo tiān
- 鼻雷 bí léi
- 鼻梁 bí liáng
- 鼻梁骨 bí liáng gǔ
- 鼻梁子 bí liáng zǐ
- 鼻龙 bí lóng
- 鼻毛 bí máo
- 鼻苗 bí miáo
- 鼻鸣 bí míng
- 鼻目 bí mù
- 鼻牛 bí niú
- 鼻牛儿 bí niú ér
- 鼻钮 bí niǔ
- 鼻衄 bí nǜ
- 鼻旁窦 bí páng dòu
- 鼻气 bí qì
- 鼻气如雷 bí qì rú léi
- 鼻褰 bí qiān
- 鼻腔 bí qiāng
- 鼻窍 bí qiào
- 鼻青额肿 bí qīng é zhǒng
- 鼻青脸肿 bí qīng liǎn zhǒng
- 鼻青眼乌 bí qīng yǎn wū
- 鼻青眼肿 bí qīng yǎn zhǒng
- 鼻青眼紫 bí qīng yǎn zǐ
- 鼻鼽 bí qiú
- 鼻蕋 bí ruǐ
- 鼻塞 bí sāi
- 鼻山 bí shān
- 鼻山根 bí shān gēn
- 鼻上 bí shàng
- 鼻哂 bí shěn
- 鼻绳 bí shéng
- 鼻屎 bí shǐ
- 鼻水 bí shuǐ
- 鼻饲 bí sì
- 鼻酸 bí suān
- 鼻隧 bí suì
- 鼻塌唇青 bí tā chún qīng
- 鼻塌脣青 bí tā chún qīng
- 鼻塌嘴歪 bí tā zuǐ wāi
- 鼻蹋嘴歪 bí tà zuǐ wāi
- 鼻洟 bí tì
- 鼻涕 bí tì
- 鼻涕虫 bí tì chóng
- 鼻涕团 bí tì tuán
- 鼻嚏 bí tì
- 鼻汀 bí tīng
- 鼻亭 bí tíng
- 鼻亭山 bí tíng shān
- 鼻亭神 bí tíng shén
- 鼻头 bí tóu
- 鼻头出火 bí tóu chū huǒ
- 鼻洼 bí wā
- 鼻洼子 bí wā zǐ
- 鼻窝 bí wō
- 鼻息 bí xī
- 鼻息肉 bí xī ròu
- 鼻息如雷 bí xī rú léi
- 鼻犀 bí xī
- 鼻瘜 bí xī
- 鼻箫 bí xiāo
- 鼻笑 bí xiào
- 鼻须 bí xū
- 鼻选 bí xuǎn
- 鼻咽癌 bí yān ái
- 鼻烟 bí yān
- 鼻烟壶 bí yān hú
- 鼻烟瓶 bí yān píng
- 鼻炎 bí yán
- 鼻眼 bí yǎn
- 鼻液 bí yè
- 鼻夷 bí yí
- 鼻翼 bí yì
- 鼻音 bí yīn
- 鼻饮 bí yǐn
- 鼻渊 bí yuān
- 鼻元音 bí yuán yīn
- 鼻韵母 bí yùn mǔ
- 鼻皶 bí zhā
- 鼻皻 bí zhā
- 鼻张 bí zhāng
- 鼻针 bí zhēn
别人正在查
- 渊映yuān yìng
如潭水照映。形容明澈。 南朝 宋 颜延之 《应诏宴曲水作诗》：“柔中渊映，芳猷兰祕，昔在 文 昭，今惟 武 穆。” 清 昭槤 《啸亭杂录·裘...
- 玉契yù qì
1. 玉制的符契。古代帝王用为召太子的凭证。《新唐书·车服志》：“皇太子以玉契召，勘合乃赴。亲王以金，庶官以铜，皆题某位姓名。”《新唐书·崔...
- 一走了之yī zǒu liǎo zhī
◎ 一走了之 yīzǒu-liǎozhī
[packs off and leaves an obligation] 什么责任也不负... - 绥劝suí quàn
慰勉。《新唐书·杨行密传》：“ 行密 纳之，始选吏绥劝所部。”
- 鼠雀之牙shǔ què zhī yá
指争讼之事。 元 柯丹丘 《荆钗记·奸诘》：“学生失於龙蛇之辨，致有鼠雀之牙，抚己多惭，见公甚愧。”参见“ 鼠牙雀角 ”。
- 惙然chuò rán
困顿虚弱貌。《魏书·司马叡传》：“不谓疾患遂至於此，今者惙然，势不復久。”《太平广记》卷三二一引 南朝 宋 刘义庆 《幽明录·韦氏》：“ 韦...
- 道德天尊dào dé tiān zūn
道教三清尊神之一。即被尊为太上老君的老子。据称由“冥寂玄通元”(宇宙未形成前从混沌中产生的三元气之一)所化生。居于天界大赤天“太清”仙境。与...
- 独往独来dú wǎng dú lái
1. 指特立独行的人，摆脱万物的挂碍，自由往来于天地间。《庄子·在宥》：“出入六合，游乎九州，独往独来，是谓独有。”《列子·力命》：“至人居...
- 告化儿gào huà ér
方言。叫花子，乞丐。 沙汀 《代理县长》：“他这才忍不住苦笑了两声，望着那褴褛的背影哼道：‘还要到那里去找告化儿呵！’”
- 寡立guǎ lì
犹独立。《荀子·不苟》：“君子宽而不僈，廉而不劌，辩而不争，察而不激，寡立而不胜，坚彊而不暴。” 南朝 宋 颜延之 《和谢监灵运》诗：“弱植...
- 蹇纵jiǎn zòng
犹言傲慢放纵。《新唐书·李光颜传》：“ 弘 素蹇纵，阴挟贼自重，且恶 光颜 忠力，思有以橈衊之。”
推荐